พระวินัยปิฎก ปริวาร [ภิกขุวิภังค์] 2. กตาปัตติวาร 5. ปาจิตติยกัณฑ์ 7. สัปปาณกวรรค
5. อูนวีสติวัสสสิกขาบท
ภิกษุรู้อยู่ อุปสมบทให้บุคคลผู้มีอายุหย่อนกว่า 20 ปี ต้องอาบัติ 2 อย่าง คือ
1. กำลังอุปสมบทให้ ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะพยายาม
2. เมื่ออุปสมบทเสร็จแล้ว ต้องอาบัติปาจิตตีย์
6. เถยยสัตถสิกขาบท
ภิกษุรู้อยู่ ชักชวนกันเดินทางไกลร่วมกันกับกลุ่มพ่อค้าเกวียนผู้เป็นโจร ต้อง
อาบัติ 2 อย่าง คือ
1. กำลังเดินทาง ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะพยายาม
2. เมื่อเดินทางไปแล้ว ต้องอาบัติปาจิตตีย์
7. สังวิธานสิกขาบท
ภิกษุชักชวนกันเดินทางไกลร่วมกันกับมาตุคาม ต้องอาบัติ 2 อย่าง คือ
1. กำลังเดินทาง ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะพยายาม
2. เมื่อเดินทางไปแล้ว ต้องอาบัติปาจิตตีย์
8. อริฏฐสิกขาบท
ภิกษุไม่สละทิฏฐิบาป จนกระทั่งสงฆ์สวดสมนุภาสน์ครบ 3 ครั้ง ต้องอาบัติ
2 อย่าง คือ
1. จบญัตติ ต้องอาบัติทุกกฏ
2. จบกรรมวาจา ต้องอาบัติปาจิตตีย์
9. อุกขิตตสัมโภคสิกขาบท
ภิกษุรู้อยู่ยังคบหาภิกษุผู้กล่าวตู่อย่างนั้น ผู้ที่สงฆ์ยังไม่ได้ทำธรรมอันสมควร
ผู้ยังไม่ยอมสละทิฏฐินั้น ต้องอาบัติ 2 อย่าง คือ
1. กำลังคบหา ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะพยายาม
2. เมื่อคบหาแล้ว ต้องอาบัติปาจิตตีย์
